ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 13
ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
- 1 [] Εαν λαλω τας γλωσσας των ανθρωπων και των αγγελων, αγαπην δε μη εχω, εγεινα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον.
- 2 Και εαν εχω προφητειαν και εξευρω παντα τα μυστηρια και πασαν την γνωσιν, και εαν εχω πασαν την πιστιν, ωστε να μετατοπιζω ορη, αγαπην δε μη εχω, ειμαι ουδεν.
- 3 Και εαν παντα τα υπαρχοντα μου διανειμω, και εαν παραδωσω το σωμα μου δια να καυθω, αγαπην δε μη εχω, ουδεν ωφελουμαι.
- 4 [] Η αγαπη μακροθυμει, αγαθοποιει, η αγαπη δεν φθονει, η αγαπη δεν αυθαδιαζει, δεν επαιρεται,
- 5 δεν ασχημονει, δεν ζητει τα εαυτης, δεν παροξυνεται, δεν διαλογιζεται το κακον,
- 6 δεν χαιρει εις την αδικιαν, συγχαιρει δε εις την αληθειαν·
- 7 παντα ανεχεται, παντα πιστευει, παντα ελπιζει, παντα υπομενει.
- 8 [] Η αγαπη ουδεποτε εκπιπτει· τα αλλα ομως, ειτε προφητειαι ειναι, θελουσι καταργηθη· ειτε γλωσσαι, θελουσι παυσει· ειτε γνωσις, θελει καταργηθη.
- 9 Διοτι κατα μερος γινωσκομεν και κατα μερος προφητευομεν·
- 10 οταν ομως ελθη το τελειον, τοτε το κατα μερος θελει καταργηθη.
- 11 Οτε ημην νηπιος, ως νηπιος ελαλουν, ως νηπιος εφρονουν, ως νηπιος εσυλλογιζομην· οτε ομως εγεινα ανηρ, κατηργησα τα του νηπιου.
- 12 Διοτι τωρα βλεπομεν δια κατοπτρου αινιγματωδως, τοτε δε προσωπον προς προσωπον· τωρα γνωριζω κατα μερος, τοτε δε θελω γνωρισει καθως και εγνωρισθην.
- 13 Τωρα δε μενει πιστις, ελπις, αγαπη, τα τρια ταυτα. μεγαλητερα δε τουτων ειναι η αγαπη.
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄
ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 1
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 2
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 3
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 4
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 5
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 6
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 7
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 8
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 9
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 10
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 11
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 12
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 13
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 14
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 15
- ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 16